Emekliliğinin akabinde Hüsn-i Sınır tutkunu oldu

Hattat Abdulhamit Özçelikel: “Özellikle bayanların derse ilgisi var”

ESKİŞEHİR – Eskişehir’de yaşayan ve Hüsn-i Çizgi sanatına gönül veren Abdulhamit Özçelikel, emeklilik sonrası açtığı atölyesinde bu sanatı yaşatmaya devam ediyor.

Kurşunlu Camii’nde ney üfleyerek başladığı sanat seyahatinde Hüsn-i Çizgi ile tanışan Abdülhamit Özçelikel, 10 yılı aşkın müddettir bu alanda çalışmalarını sürdürüyor. Hattat Çelikel, “Herkes bir legal daireden bir şeyle meşgul olmalı” diyerek, Hüsn-i Çizgi sanatının hem ruhen hem de bedenen kendisine âlâ geldiğini belirtiyor. Sanatın insanı kendine çektiğini ve vaktin nasıl geçtiğinin anlaşılmadığını söz eden Karaca, Hüsn-i Çizgiyle meşgul olduğunda vakit ve yer kavramlarının neredeyse ortadan kalktığını söylüyor. Osmangazi Üniversitesi ve Anadolu Üniversitesi’nde dersler veren Özçelikel, gençlerin bilhassa de bayanların Hüsn-i Çizgi sanatına olan ilgisinin beklenenin üzerinde olduğunu söz ediyor. Hattat Özçelikel, her yıl artan bu ilginin, sanatın daha da yaygınlaşmasına vesile olacağını düşünüyor.

“Bu sanat tabiatıyla seni kendine çekiyor”

Saatlerce çizgi yazdığını vurgulayan Abdülhamit Özçelikel, “Sanata ilgim burada ney üflemekle başladı. Kurşunlu mescidinde Halil Karaca hocamla tanıştım, Hüsn-i Çizgi ile meşguliyetim on yılı geçti. Emekli olduktan sonra da burayı açtım. Artık bununla meşgulüm ve bu sanata devam ediyorum. Herkes bir yasal daireden bir şeyle meşgul olmalı. Bize de bu hem ruhen hem bedenen uygun geldi. Bu sanat tabiatıyla seni kendine çekiyor. Vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorsun bile. Hüsn-i Çizgiyle meşgul olan herkes şunu bilir ki artık vakit, yer mefhumu neredeyse kalkmış demektir. Saatlerce sınır yazdığımızı biliyoruz. Siz istif etmek istediğiniz ayet-i sözlerin, hadis-i şerifin yahut kelam-ı kibarın istifini oluşturuyoruz” dedi.

“Özbek kağıdı 2 bin yıl dayanan bir kağıt”

Hüsn-i Çizgi gereçlerinin özel materyaller olduğuna değinen Özçelikel, “Hüsn-i Hatt’ın materyalleri kağıt, kalem ve mürekkep, hepsi özel materyaller. Kalem bambu kamıştan yapılıyor, mürekkebi is mürekkebi yüzlerce yıl dayanır. Özbek kağıdı 2 bin yıl dayanan bir kağıt dut ağacının kabuğundan yapılıyor. Bizim kağıtlarımız asitsiz kağıt, zira çürüyüp gitmesini istemiyoruz. Yazdığımız yazıların uzun süre kalmasını, insanların istifade etmesini istiyoruz. Tabi yan materyaller de var. Örneğin kalemi açmak için kalemtıraş kullanıyoruz ve kağıdı mühürletiyoruz, farklı mühreler kullanılıyor, kağıdın ahar süreci var, bu türlü uzayıp gidiyor” diye konuştu.

“Beklentinin üstünde bir teveccüh var”

Gençlerin Hüsn-i Sınır sanatına ilgisinin arttığını belirten Abdülhamit Özçelikel, “Ben hem Osmangazi Üniversitesinde hem de Anadolu Üniversitesine derslere giriyorum. Beklentinin üstünde bir teveccüh var. Sağ olsun genç arkadaşların bilhassa bayanların derse ilgisi var. Çok şükür ağır bir ilgi var. Her yıl görüyorum ki katlanarak devam ediyor. Herhalde duyuldukça bu iş daha da büyüyecek. Bize ilişkin bu sanatın yeniden bu topraklarda tekrar canlandığını, büyüdüğünü görüyoruz, göreceğiz. ‘Ben çok merak ediyorum, ben bunu yapmak istiyorum’ diye başlayan arkadaşlar var” halinde konuştu.

İstif basamağının bu sanatta değerli bir etap olduğunu lisana getiren Hattat Çelikel şu halde tabir etti:

“Hüsn-i Hatt’ın eşik noktalarından bir tanesi istif evresidir. Müfredat tamamlanıyor, yazılar yazılıyor. İş istif yapma noktasına gelince artık tamamlanıyor ve geri dönüşler azalıyor. Benim deneyimlerime nazaran 100 öğrenciden 5 öğrenci bu eşiği atlayabiliyor. Bir yazı talimi edinmiş oluyor ancak mevzu bununla bitmiyor. Benim onlara tavsiyem bundan tat almaya baksınlar, keşfetmeye baksınlar. Metanetli, sabırlı ve yavaş düşünmeye baksınlar. Herhalde Hüsn-i Çizgi o vakit gönül kapılarını aralayacaktır diye düşünüyorum.”